Wiele z najwspanialszych historii miłosnych na świecie zaczyna się od miłości od pierwszego wejrzenia; są też takie, którym rozkwit miłości zajmuje trochę więcej czasu… Do takich historii miłosnych właśnie należy historia Księżnej Grace Kelly i Rainier III.

Z biegiem lat historia miłosna Księżnej Grace i Księcia Rainier III stała się urzekającym i ekscytującym romansem, który na wieki ugruntował swoją pozycję na świecie kończąc się tragicznie. Na całym świecie gazety i magazyny opisywały nie raz tą historię związku oszałamiającej i zmysłowej gwiazdy filmowej z księciem playboyem z małego europejskiego Księstwa. 

Niesamowity ślub książęcy należał do jednego z najwspanialszych i najpiękniejszych ślubów wszech czasów. Według doniesień, gdy księżna Kate tworzyła swoją własną zapierającą dech w piersiach suknię ślubną, poprosiła projektantów, aby wzorowali się na kultowej już sukni ślubnej Grace.

Jak to się zaczęło?

Grace poznała swojego przyszłego męża, gdy miała 26 lat i została uznana za kolejną wielką gwiazdę Hollywood, po zagraniu w Country Girl (zdobywczyni Oscara dla najlepszej aktorki w 1954 r.), High Society i klasyku Alfreda Hitchcocka „Dial M for Murder”, „Rear Window” i „To Catch a Thief”.

Niewiele osób mogło przewidzieć, że znana aktorka, która zagrała główną rolę w filmie „To Catch a Thief” w 1955 roku, będzie grała tylko przez bardzo krótki czas, gdy jej kariera nabrała tempa.

Piątek 6 maja 1955 r. miał być dniem jak każdy inny dla Grace Kelly — wywiad dla prasy o nowym filmie, pójście do fryzjera, spotkanie się z księciem Monako i uczestniczenie w uroczystej kolacji zorganizowanej na jej cześć tego wieczoru.

Pierwsze spotkanie księcia Monako Rainierem III i Grace Kelly zostało zorganizowane przez Paris-Match i krążą pogłoski, że Grace, wyczerpana swoją burzliwą europejską trasą, początkowo próbowała odwołać spotkanie. Jednak Kupidyn zaplanował to inaczej, bo spotkanie było samo w sobie eleganckim popołudniem spędzonym na spacerze po pałacowych ogrodach pełnym uprzejmej konwersacji z Księciem. Nie trzeba dodawać, że pierwsze spotkanie nie było całkowicie romantyczne, w dużej mierze z powodu obecności licznych fotografów, opiekunów królewskich i dziennikarzy.

Po tym przyjaznym pierwszym spotkaniu książę Rainier ogłosił, że został oczarowany świeżością Grace, jej dojrzałością, wrażliwością i kulturą. A swoim przyjaciołom Grace ogłosiła, że ​​najbardziej rozchwytywany kawaler w Europie jest „czarujący”.

Grace Kelly oraz Rainier III zaczęli pisać do siebie regularnie i chociaż nie mieli romantycznych skłonności, bardzo się polubili. Natomiast miesiące prywatnej korespondencji pozwoliły im na dzielenie się wieloma intymnymi szczegółami, od ich największego lęku po najcenniejsze wspomnienia z dzieciństwa. Czuli się tak, jakby znali się od zawsze.

Minęło wiele miesięcy, aż w końcu Rainier III zwierzył się swemu księdzowi, że nie może przestać myśleć o czarującej młodej Amerykance. Ksiądz, chcąc pomóc księciu w szczęściu, napisał tajny list do Grace, ujawniając uczucia, które książę mu opisał. Grace natychmiast odpowiedziała, że ​​ma nadzieję spotkać go ponownie podczas kolejnej wizyty w Europie.

Zadowolony z otrzymanej odpowiedzi ksiądz od razu przystąpił do organizowania podróży do Stanów Zjednoczonych dla siebie i księcia. Kilka dni przed Bożym Narodzeniem obydwoje podróżowali liniowcem transatlantyckim do Nowego Jorku, a następnie koleją do Filadelfii, by zatrzymać się u przyjaciół księdza – Austinów. Przez beznadziejnie romantyczny zbieg okoliczności Austinowie byli bliskimi przyjaciółmi rodziny Grace i faktycznie zostali zaproszeni do spędzenia z nimi Świąt Bożego Narodzenia. Nastąpił tydzień świątecznych radości — rodzina Kelly została natychmiast oczarowana księciem. Tydzień później, spędzając razem noc sylwestrową w pokrytym śniegiem Nowym Jorku, książę oświadczył się.

Historia miłosna została okrzyknięta „baśnią współczesności” między złotą dziewczyną srebrnego ekranu a jej uroczym zalotnikiem, księciem Monako Rainierem III.

Hollywood był zachwycony, a mieszkańcy Monako uradowani — ten miłosny związek oczarował świat, a prasa nie mogła się powstrzymać przed doniesieniem o każdym szczególe tego, co miało zostać zapamiętane jako „ślub stulecia”.

To, co zaczęło się jako zaplanowane spotkanie, zorganizowane przez agentów i przedstawicieli PR, powoli i po cichu przekształciło się w jedną z wielkich historii miłosnych świata.

Podsumowując ich fascynujący i zniewalający związek, zacytuję księżną Grace, która powiedziała: „Kiedy poślubiłam księcia Rainiera, poślubiłam tego mężczyznę, a nie tego, co reprezentował lub kim był. Zakochałam się w nim, nie zastanawiając się nad czymkolwiek innym”.