W najbliższy weekend silniki bolidów zaryczą prawie tak głośno jak tłum, który będzie oglądał Grand Prix Monaco. Atmosfera będzie przepełniona przepychem i niebezpieczeństwem, ponieważ kierowcy F1 będą ryzykować życie na jednym z najbardziej wymagających torów na świecie. Grand Prix Monaco to coś więcej niż wyścig, to wydarzenie, w którym wszyscy chcą uczestniczyć, oraz najważniejsze wyzwanie, z którym każdy kierowca musi się zmierzyć.

Podczas Grand Prix Monaco zdarza się więcej wypadków niż w jakimkolwiek innym wyścigu, a to dlatego, że F1 Monaco to nie tylko prędkość, ale także umiejętności. Nawet najmniejszy błąd może okazać się fatalny na ulicach Księstwa. Tylko najlepsi kierowcy wygrywają to najważniejsze Grand Prix. I tylko najlepsi z najlepszych mogą liczyć na zwycięstwo w legendarnym wyścigu więcej niż jeden raz. W ramach hołdu dla tych wyjątkowych sportowców, oto nasza lista supergwiazd Grand Prix Monako.

Mr. Monaco: Graham Hill

Graham Hill, jeden z najwybitniejszych kierowców swojego pokolenia, jest pierwszym i jedynym kierowcą w historii, który wygrał potrójną koronę sportów motorowych. Wygrał 24-godzinny wyścig Le Mans, Indianapolis 500 i Mistrzostwa Świata Kierowców Formuły 1. Stał się znany jako Mr. Monaco po pięciokrotnym zwycięstwie w Grand Prix Monaco w latach sześćdziesiątych.

Dziś średni wiek kierowców F1 to 26 lat, więc zaskakujące jest to, że Mr. Monaco sam zdał egzamin na prawo jazdy dopiero w wieku 24 lat.

W roku 1965, kiedy Beach Boys i Rolling Stones znajdowali się na szczytach list przebojów, Graham Hill przygotowywał się do Grand Prix Monaco, które wkrótce zostało uznane za najlepszy wyścig, w jakim kiedykolwiek startował. Graham Hill zawsze powtarzał, że Monako jest jednym z najtrudniejszych torów na świecie, ponieważ tak łatwo jest uderzyć w krawężnik kołem, złamać zawieszenie lub spowodować, że się wyślizgniesz z toru.

„Po prostu nie ma się gdzie kręcić w Monte-Carlo; odbijasz się od hoteli, klubów nocnych, ceglanych ścian, słupów telegraficznych i latarni ulicznych ”- powiedział w 1965 roku.

Podczas 25. okrążenia wyścigu Hill wybrał drogę ucieczki, aby uniknąć uderzenia w znacznik slow. Wracając na piąte miejsce, Hill ustanowił kilka nowych rekordów okrążeń na drodze do ostatecznego zwycięstwa w wyścigu.

Poza torem Hill był zaangażowany w cztery filmy w latach 1966-1974, w tym występy w Grand Prix i Caravan to Vaccarès. Hill, zagorzały działacz na rzecz bezpieczeństwa drogowego, pojawił się w serialu telewizyjnym zatytułowanym Advanced Driving with Graham Hill.

Po wypadku pod koniec sezonu 1970 Formuły 1 przeszedł na emeryturę, aby kierować zespołem Embassy Hill. Tragedia dotknęła Hilla, gdy pilotował lekki samolot, który rozbił się podczas próby lądowania w gęstej mgle. Na jego pokładzie było pięciu innych członków zespołu Embassy Hill. Nikt nie przeżył. Pozostawił po sobie spuściznę osiągnięć i rekordów, które przetrwały do ​​dziś.

Król Monako: Ayrton Senna

Odbywający się od 1929 roku mityczny wyścig Grand Prix Monaco był objęty patronatem trzech pokoleń rodziny królewskiej Monako: księcia Ludwika II, księcia Rainiera III i księcia Alberta II. Ale był tylko jeden król Monako, a jest nim Ayrton Senna.

Senna jest rekordzistą pod względem największej liczby zwycięstw Monaco Grand Prix w historii, z sześcioma zwycięstwami i pięcioma zwycięstwami z rzędu w latach 1989–1993. Chociaż ostre zakręty w Monako są najtrudniejszymi wyzwaniami w sportach motorowych, Senna cieszył się tym wyzwaniem i przekraczał wszelkie limity swoje i swojego bolidu. Zaczął swój romans z trudnym torem w Monako w 1984 roku, pokazując swój talent w debiutanckim sezonie.

Niestety, podobnie jak wielu innych kierowców uprawiających ten niebezpieczny sport, odszedł zbyt wcześnie. Senna miał śmiertelne zderzenie przy dużej prędkości z barierą w wieku 34 lat podczas Grand Prix San Marino w 1994 roku, pogrążając w trzy dniowej żałobie narodowej miliony ludzi w jego rodzinnym kraju, Brazylii.

Na Grand Prix Monaco w 1984 roku panuje gorączka

Udana kariera Senny była jeszcze bardziej fascynująca dzięki jego burzliwej rywalizacji z francuskim kierowcą Alainem Prostem. Rywalizacja Senna-Prost jest nadal uważana za jedną z najbardziej zaciekłych rywalizacji w historii sportu. Starcia między dwoma mistrzami kierowców można najlepiej opisać podczas Grand Prix Monako w 1984 roku.

Kolorowe parasole trzymane były na tle szarego nieba. Grand Prix 1984 odbyło się w ulewnym deszczu i stało się jednym z najbardziej kontrowersyjnych wyścigów w historii Formuły 1. Z powodu deszczu zalewającego tor i opóźniającego wyścig, Niki Lauda odszukał Berniego Ecclestone’a na starcie, starając się zalać tunel. Tunel był suchy, ale pokryty olejem z poprzednich dni, co zamieniło go w lodowisko. 

Gdy tylko wyścig się rozpoczął, Prost prowadził. Martin Brundle nie brał udziału w wyścigu po ogromnej kraksie na zakręcie Tabac podczas treningu, która doprowadziła go do wstrząsu mózgu. Senna wystartował jako trzynasty w swoim pierwszym wyścigu ulicznym Formuły 1 w swoim debiutanckim sezonie i pokazywał swoje umiejętności w deszczowej pogodzie, które później stały się legendą. Ayrton Senna szybko zaczął zbliżać się do Prosta.

Na 29 okrążeniu Prost machnął ręką do stewardów wyścigu, aby wskazać, że uważa, że ​​wyścig powinien zostać przerwany. Cierpiał na poważną nierównowagę hamulców, ten sam problem, który spowodował, że Lauda obrócił się na Casino Square na 23. okrążeniu. Senna zdołał wyprzedzić spowalniającego McLarena Prosta przed linią mety. Jednak pozycje były liczone zgodnie z przepisami, czyli od ostatniego okrążenia pokonanego przez każdego kierowcę, w którym to momencie Prost prowadził. Prost został ogłoszony zwycięzcą, ale nie bez kontrowersji, które zapoczątkowały niesławną rywalizację.

Profesor: Alain Prost

Alain Prost był rekordzistą większości zwycięstw w Grand Prix przez prawie piętnaście lat, aż Michael Schumacher pokonał 51 zwycięstw Prosta w 2001 roku. Prost urodził się w pobliżu miasta Saint-Chamond, niedaleko Lyonu. Wygrał Grand Prix Monaco cztery razy, więcej niż jakikolwiek inny francuski kierowca.

Intelektualny, wyrachowany i zrelaksowany styl Prosta za kierownicą pomógł mu przyjąć przydomek „Profesor”. Umiejętny w przygotowywaniu samochodu do warunków wyścigowych, Prost często oszczędzał hamulce i opony na początku wyścigu, pozostawiając je w dobrej formie na wszelkie wyzwania pod koniec wyścigu.

Przed tragicznym końcem Senny rywalizacja kierowców doszła do pięknego zakończenia, gdy Senna i Prost pogodzili się. Podczas wyścigu Senna powiedział: „Specjalne pozdrowienie dla naszego drogiego przyjaciela Alaina. Wszyscy tęsknimy za tobą, Alain”. Prost był wzruszony słowami Senny i para zgodziła się spotkać przed Grand Prix Monaco, aby omówić zmiany bezpieczeństwa i przepisów w sporcie. Nawet dzisiaj obaj kierowcy są uważani za jednych z najlepszych, jacy kiedykolwiek rywalizowali w F1.

Michael Schumacher

W momencie wycofania się ze sportu w 2012 roku, Michael Schumacher był rekordzistą pod względem największej liczby zwycięstw (91). Schumacher pięć razy wygrał Grand Prix Monaco. Ścigał się w Monako 18 razy i prawie wygrał o wiele więcej, ale trudny tor Księstwa odebrał mu kilka zwycięstw. W 2004 roku Schumacher wygrał rekordowe 12 z pierwszych 13 wyścigów sezonu, ale nie zdołał ukończyć go w Monako po wypadku z Juanem Pablo Montoyą.

Lewis Hamilton i Charles Leclerc

Żadna lista wyścigów F1 nie byłaby kompletna bez Sir Lewisa Hamiltona, mieszkańca Monako, który posiada aktualny rekord większości zwycięstw (95). Wygrał trzy Grand Prix Monaco i może teraz też wygrać.

Ze swoją małą populacją Monako posiada tylko czterech rodzimych kierowców Formuły 1: Louisa Chirona, André Testuta, Oliviera Beretty i Charlesa Leclerca. Louis Chiron jest jedynym rodem z Księstwa, który wygrał Grand Prix Monaco. Zwycięstwo odniósł w 1931 roku, prowadząc Bugatti. Charles Leclerc, wschodząca gwiazda wyścigów Monako, ma nadzieję, że w najbliższej przyszłości wygra swoje pierwsze Grand Prix w rodzinnym kraju.