Pojęcie trustu w Monako można najlepiej zrozumieć w kontekście jego historycznego rozwoju. Jako jurysdykcja prawa cywilnego Księstwo egzekwowało swoje przepisy wewnętrzne regulujące ścisłe zasady dziedziczenia w odniesieniu do wszelkich rozporządzeń majątkiem przez mieszkańców Monako. W związku z tym niektórzy obywatele Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych mieszkający w Monako zaapelowali do rządu o pozwolenie na korzystanie z narzędzia trustu, aby móc dysponować taką samą elastycznością w dysponowaniu majątkiem na wypadek śmierci, jaka istniała w ramach jurysdykcji prawa zwyczajowego, których byli obywatelami.

Pojęcie trustu

Trusty są zwykle tworzone przez darczyńcę lub grantodawcę, który przekazuje własność powiernikowi lub powiernikom, którzy zgadzają się posiadać daną własność i inwestować w nią na korzyść innych osób – beneficjentów. Umowa trustu jest zwykle odzwierciedlona w dokumencie zwanym umową powierniczą. Prawo zwyczajowe nakłada na powierników bardzo surowe obowiązki powiernicze.

Zwykle trust musi mieć ograniczony czas trwania. W większości stanów w Stanach Zjednoczonych, takich jak Nowy Jork, na przykład, czas trwania trustu może obejmować okres życia osób żyjących w momencie jego utworzenia plus dwadzieścia jeden lat.

Mówiąc najprościej, trust to prawna własność jednej osoby na rzecz drugiej. Jednak w praktyce nowoczesny trust to bardzo starannie opracowany i wykonany plan zarządzania aktywami i lokowania aktywów, który jest opracowywany przez zespół doradców, w skład którego wchodzą zazwyczaj prawnicy, doradcy inwestycyjni i zawodowi powiernicy. Na przykład trust mógłby zapewnić, że dochód będzie gromadzony do momentu osiągnięcia przez grantodawcę określonego wieku. Dochód mógł wtedy zostać wypłacony grantodawcy i jego żonie za ich życia. Następnie dochód mógł być wypłacany ich dzieciom za ich życia, a w przypadku śmierci dzieci – wnukom, a po śmierci wnuków, prawnuki.

 Możliwe jest również ustalenie uznaniowych wypłat dochodu i / lub kwoty głównej na rzecz określonych osób, takich jak małżonek, lub grup osób, takich jak zstępni. W umowie powierniczej można dokładnie określić standardy uznaniowe, takie jak „edukacja”, „nagłe przypadki medyczne” itp. Standardy mogą być bardzo szerokie, np. „założyć firmę” lub „kupić dom”.

Tam, gdzie oczekuje się, że trust będzie istniał przez kilka pokoleń, powiernik korporacyjny jest zwykle niezbędny do zapewnienia ciągłości, w szczególności zarządzania aktywami. Aby upewnić się, że administracja trustu odzwierciedla potrzeby i interesy rodziny, jeśli chodzi o podział, można dodać jednego lub więcej powierników, którzy znają rodzinę.

Zarządzanie trustami obejmuje przede wszystkim dwa aspekty:

(1) ostrożne inwestowanie środkami trustu zgodnie ze standardami powierniczymi;

(2) wypłaty środków do trustu i wypłaty dochodu z nich – to znaczy wyników inwestycji – beneficjentom trustu, jak określono w umowie powierniczej, ponownie zgodnie ze standardami powierniczymi.

Trust po monegasku

Monako szczególnie nadaje się do obu powyższych zadań. Monako ma dobrze rozwinięte centrum finansowe, które ułatwia zarządzanie trustami i inwestowanie ich majątku praktycznie w dowolnym miejscu na świecie. Monako ma również wiele wysoce profesjonalnych firm, które są zdolne i kompetentne do pełnienia funkcji powierników. Firmy te mogą skutecznie wykonywać swoje obowiązki powiernicze wobec beneficjentów trustów, którymi zarządzają, zwykle po bardzo korzystnych kosztach w porównaniu z kosztami innych jurysdykcji.

Jak zauważono, trusty nie są powszechnie uznawane w krajach prawa cywilnego. W związku z tym wiele trustów zarządzanych w Monako to trusty utworzone zgodnie z prawem innych krajów i nie mające bezpośredniego kontaktu z Monako, z wyjątkiem tego, że trust i jego środki mogą być administrowane tutaj. Istnieje jednak możliwość stworzenia trustu w Monako, który oprócz tego, że będzie administrowane tutaj, również zostanie tutaj uznane.

Ustawa 214 o trustach została przyjęta w celu umożliwienia obcokrajowcom mieszkającym w Monako zakładania trustów podlegających ich własnemu prawu krajowemu. Ustawa nie została uchwalona, ​​aby stworzyć zbiór moneskiego prawa powierniczego lub wprowadzić koncepcję trustu do Monako. W przypadku powstania sporu sądy Monako mogą sprawować jurysdykcję: o ile prawo Monako nie przewiduje wyraźnie, że kwestia prawna podlega jego prawu wewnętrznemu (np. mianowanie powierników), sądy Monako zastosują zasady właściwego prawa zagranicznego, którym podlega trust.

Ustawa 214 o trustach nadaje trustom następujące cechy:

• Założycielem trustu musi być rezydent Monako;
• Umowa powiernicza musi zostać zarejestrowana, tak aby informacje dotyczące beneficjentów, grantodawców i majątku rozliczanego w ramach trustu były publicznie dostępne;
• Opłaty rejestracyjne są płatne w zależności od liczby beneficjentów;
• Zagraniczne orzeczenia (w tym orzeczenia dotyczące przymusowego dziedziczenia i zagranicznych przepisów spadkowych) są uznawane i nie istnieją żadne szczególne przepisy dotyczące ochrony aktywów, które chronią trust przed zakwestionowaniem przez wierzycieli poza ochroną oferowaną przez ogólne prawo upadłościowe;
• Wszelkie uprawnienia powiernicze muszą być określone w akcie lub dorozumiane w zagranicznym właściwym prawie regulującym trust, ponieważ w Monako nie ma ustawowego wykazu uprawnień powierniczych;
• Dokumenty trustu muszą być w języku francuskim;
• Prawo wewnętrzne Monako przewiduje, że trust nie jest powołany na czas nieokreślony, o ile nie jest funduszem charytatywnym;
• Prawo Monako wymaga, aby każdy trust miał co najmniej jednego powiernika wybranego z rządowej listy zatwierdzonych powierników;
• Argumentowano, że tylko obywatele jurysdykcji prawa zwyczajowego mogą zakładać trusty zgodnie z ustawą 214, a nie obywatele jurysdykcji prawa cywilnego, takich jak Włochy, których prawo wewnętrzne nie uznaje pojęcia trustu; obecnie jest to kwestia akademicka, ponieważ nigdy nie była to kwestia sporna;
• Istnieją pewne wątpliwości co do tego, czy trust na podstawie ustawy 214 może uzależnić zbycie nieruchomości w Monako od zasad właściwego prawa zagranicznego, którym podlega trust, w przeciwieństwie do prawa wewnętrznego Monako;
• Domniemany trust nie może powstać: certyfikowany prawnik musi poświadczyć ważność trustu utworzonego na podstawie prawa obcego.

Trusty wnoszą następujące opłaty na rzecz Księstwa (w momencie powołania): jednorazowe opłaty rejestracyjne są płatne w momencie utworzenia trustu w wysokości 1,3%, 1,5% lub 1,7% wartości rozliczanej własności w zależności od czy trust ma 1, 2, 3 lub więcej beneficjentów. Opłata obniża się do od 0,25% do 0,45%, gdy własność ta to nieruchomość Monako. Alternatywnie powiernicy mogą zdecydować się na płacenie rocznego podatku w wysokości 0,2% wartości rozliczanej nieruchomości. Niższe stawki podatkowe mogą obowiązywać w odniesieniu do aktywów powierniczych, które składają się z udziałów w spółkach w Monako. Składnik majątku powierniczego, od którego zapłacono podatek rejestracyjny, nie podlega podatkowi od spadków ani darowizn.

Aby stworzyć trust wystarczy:

1. Umowa powiernicza lub testament sporządzone w formie notarialnej w Monako.

2. Przynajmniej jeden z powierników wybrany z listy firm posiadających uprawnienia powiernicze zatwierdzone przez Trybunał w Monako. Ta lista obejmuje dużą liczbę głównych banków i firm powierniczych w Monako, z których wiele, jak już wspomniano, jest tutaj reprezentowanych. Może istnieć jeden lub więcej indywidualnych powierników. Jeśli dana osoba jest powiernikiem tylko jednego trustu zgodnie z Ustawą 214, nie jest wymagana zgoda rządu.

3. Do umowy powierniczej dołączyć opinię zatwierdzonego prawnika kraju założyciela trustu, potwierdzającą, że trust jest ważny zgodnie z prawem tego kraju.

To oczywiście bardzo krótki przegląd trustu w Monako. Jest jednak jasne, że każdy, kto poważnie rozważa utworzenie trustu, powinien również bardzo uważnie rozważyć Monako jako jurysdykcję do administrowania trustem. Myślę, że będzie bardzo mile zaskoczony tym, co tutaj znajdzie.