Grand Prix Monako to jeden z najbardziej oczekiwanych wyścigów F1 każdego roku. Odbywa się on od 1929 roku i przyciąga do maleńkiego księstwa najbardziej prestiżowych kierowców i najbardziej czarujących widzów.
Brazylijski kierowca wyścigowy Nelson Piquet porównywał jazdę samochodem w Monako do „jazdy rowerem po salonie”. To najbardziej wymagający technicznie wyścig i ostateczny sprawdzian umiejętności jazdy. Zanim dojedzie do mety, kierowca dokona prawie 5000 zmian biegów.
Oto 11 fascynujących faktów, które warto wiedzieć o tym wydarzeniu.
Najkrótszy tor Grand Prix
Grand Prix Monako o długości zaledwie 3,340 km ma najkrótszy tor w kalendarzu F1. Jednak nadrabia to liczbą okrążeń – 78.
Tor wyścigowy jest zaskakująco wolny pomimo swojej sławy, ale jest też zwodniczo niebezpieczny. Wąskie drogi sprawiają, że wyprzedzanie jest niezwykle niebezpieczne. Jednym z najbardziej przerażających momentów jest jak samochody przejeżdżają przez tunel z największą prędkością tuż przed wjechaniem w szykanę, a kontrast ciemności i jasnego światła słonecznego jest ogromnym wyzwaniem dla wzroku kierowcy.
Najwolniejszy zakręt
Tor Grand Prix Monako może pochwalić się najwolniejszym zakrętem w F1; zakręt nr 6 zwany Grand Hotel Hairpin. Samochody osiągają tutaj 65 km/h.
Ayrton Senna
Senna jest aktualnym rekordzistą pod względem liczby zwycięstw w Grand Prix Monako. Jego suma to imponująca szóstka, podczas gdy Graham Hill i Michael Schumacher zdobyli po pięć.
33 kilometry torów bezpieczeństwa
Bezpieczeństwo przede wszystkim! Każdego roku budowane są aż 33 kilometry torów bezpieczeństwa. To oprócz 3600 opon do barierek oponowych i 20 000 metrów kwadratowych ogrodzenia z drutu. Tak się dzieje, gdy trzeba zmienić miasto w pełnoprawny tor wyścigowy…
Wpadki do Morza Śródziemnego
Co zaskakujące, tylko dwa samochody wylądowały na Morzu Śródziemnym podczas Grand Prix Monako. Należały one do Alberto Ascariego i Paula Hawkinsa.
Najstarszy zawodnik Formuły 1
Najstarszym kierowcą F1, który ścigał się w Grand Prix Monako – nawiasem mówiąc kierowca wyścigowy Monako – był Louis Chiron. Miał 55 lat, kiedy ścigał się w 1955 roku.
Dwa miesiące na stworzenie toru
Grand Prix Monako wymaga około sześciu tygodni na ustawienie toru przed wyścigiem i trzech tygodni na jego usunięcie po jego zakończeniu.
Tor miejski
Grand Prix Monako jest wyjątkowe, ponieważ każdy wyścig odbywa się od lat na tym samym torze – ulicach księstwa.
Potrójna korona sportów motorowych
Grand Prix Monako jest częścią Potrójnej Korony Motorsportu. Wraz z Indianapolis 500 i 24-godzinnym wyścigiem Le Mans jest to jeden z trzech najbardziej prestiżowych wyścigów samochodowych na świecie, w których kierowca może liczyć na zwycięstwo w swojej karierze.
McLaren
McLaren to zespół, który wygrał najwięcej wyścigów Grand Prix Monako.
Najmniejsza liczba samochodów na mecie
Monako jest rekordzistą we współczesnej erze F1 pod względem najmniejszej liczby samochodów na ukończeniu wyścigu – tylko cztery samochody dotarły do flagi w szachownicę w latach 1966 i 1996.
