Zbliżając się do setnej rocznicy powstania (w 2024 r.), AS Monaco pozostaje jednym z najbardziej utytułowanych klubów we francuskiej piłce nożnej. Mając 8 tytułów mistrzowskich Francji, 10 pucharów krajowych i 2 finały europejskie, klub z Monako jest jednym z najbardziej utytułowanych w Ligue 1.

Dzięki między innymi najbardziej rozpoznawalnym znakom takim jak łuki stadionu Stade Louis-II w sercu dzielnicy Fontvieille, kultowej koszulce o czerwono-białej przekątnej zaprojektowanej przez księżną Grace w 1960 roku, AS Monaco jest jedną z najlepiej wspieranych drużyn piłkarskich na świecie. Liczba jego fanów poraża… wystarczy spojrzeć na liczbę osób obserwujących AS Monaco w mediach społecznościowych.

W rzeczywistości AS Monaco jest jedynym klubem w Mistrzostwach Francji, który od lat 60. zdobył co najmniej jeden tytuł mistrza Francji w każdej dekadzie, co czyni go jednym z najbardziej konsekwentnych klubów na najwyższym poziomie. Przez te prawie 100 lat przez AS Monaco przewinęły się jedne z największych gwiazd piłki nożnej. Wśród nich byli m. in. Delio Onnis, Bruno Bellone, Jean-Luc Ettori, Enzo Scifo, Jürgen Klinsmann, Thierry Henry, Youri Djorkaeff, Fabien Barthez, Patrice Evra, Yaya Touré, David Trezeguet, Ludovic Giuly, Marco Simone, Marcello Gallardo, Fernando Morientes, Falcao, Thomas Lemar oraz Kylian Mbappé. W AS Monaco wysoko cenią też polskich piłkarzy. W klubie, w którym ostatnie cztery lata (do 2020 r.) spędził Kamil Glik, a który teraz reprezentować będzie Radosław Majecki nie wykluczają, że w przyszłości sprowadzą kolejnych Polaków

I choć w dzisiejszych czasach AS Monaco jest ikoną, to nie zawsze tak było…

Historia AS Monaco

Pomysł na powstanie AS Monaco pojawił się już w 1903 r., ale to w 1919 r. AS Monaco stało się klubem piłkarskim — owocem połączenia kilku klubów, w tym zwłaszcza klubu piłkarskiego Herculis. Sam Herculis powstał w 1903 roku, co czyni go drugim najstarszym klubem w historii francuskiego futbolu po Le Havre. Następnie 23 sierpnia 1924 r. AS Monaco stało się oficjalnie częścią wielkiej rodziny klubów sportowych „AS” (Association Sportive de Monaco).

Po nieudolnej próbie przejścia na zawodowstwo w 1933 roku, AS Monaco ostatecznie udało się pokonać tę przeszkodę w 1948 roku, wstępując do Drugiej ligi. W 1953 roku po raz pierwszy w swojej historii osiągnęli awans do Pierwszej Ligi, wspierani przez rodzinę książęcą, a zwłaszcza przez księcia Rainiera.

Początek AS Monaco

Z charyzmatycznym trenerem Lucienem Leducem i legendarnym kapitanem Michelem Hidalgo na czele, AS Monaco znalazło się w pierwszej lidze i ostatecznie wygrało swoje pierwsze trofea w 1960 roku, wygrywając Puchar Francji z Saint-Etienne.

W następnym roku, z nową koszulką zaprojektowaną przez księżniczkę Grace, w której zamieniono pionowe czerwono-białe paski na ukośne, AS Monaco po raz pierwszy wygrało ligę francuską. Zwycięstwo ligowe zostało powtórzone dwa sezony później, gdy Henri Biancheri i jego koledzy z drużyny zdobyli pierwsze podwójne zwycięstwo w Pucharze Ligi w historii AS Monaco.

Rok 1973 był świadkiem tego, że AS Monaco sprowadziło swojego największego w historii napastnika, argentyńskiego gracza Delio Onnisa, który został ich najlepszym strzelcem w ciągu następnych sześciu lat (223 gole).

Lata sukcesów

Lucien Leduc poprowadził AS Monaco do trzech tytułów mistrzowskich i dwóch pucharów krajowych. Następnie w 1960 roku poprowadził klub do pierwszego zawodowego trofeum, czyli Coupe de France, pokonując Saint-Étienne 4:2 w dogrywce. Ten początkowy sukces został powtórzony w 1961 roku, kiedy klub zdobył mistrzostwo Francji po raz pierwszy w swojej historii, kwalifikując się do Pucharu Europy. Leduc następnie poprowadził klub do pierwszej ligi i pucharu w 1963 roku.

Po odejściu Leduca w 1963 r. AS Monaco nadal utrzymywał szósty bieg bieg. Prezes Jean-Louis Campora (syn byłego prezydenta Charlesa Campory) w swoim drugim sezonie przywrócił Leduca, który natychmiast poprowadził klub do awansu do pierwszej ligi i zdobył mistrzostwo w następnym roku w 1978 roku. A w 1979 roku AS Monaco wygrało swoje pierwsze trofeum La Coupe des Alpes. Leduc następnie ponownie opuścił klub w 1979 roku.

Początek lat 80. to stały napływ sukcesów w zawodach krajowych. AS Monaco zdobywało tytuł praktycznie co dwa lata, Coupe de France w 1980 i 1985, Mistrzostwo Francji w 1982, a także było finalistą Coupe de France i wicemistrzem Francji w 1984. W sezonie 1985-1986 AS Monaco dało wycisk Bordeaux pokonując go aż 9:0!

W 1987 AS Monaco podpisało kontrakt z Arsène Wengerem. Panowanie Wengera oznaczało jeden z najbardziej udanych okresów klubu. Polityka młodzieżowa stworzyła przyszłych zwycięzców Pucharu Świata Emmanuela Petita, Lilian Thuram i Thierry’ego Henry’ego. Pod Wengerem wygrali ligę w swoim pierwszym sezonie (1988) i Coupe de France w 1991, a klub konsekwentnie rywalizował w ostatnich etapach Pucharu Europy i regularnie walczył o tytuł mistrzowski. 

Po odejściu Wengera klub zanotował dwa kolejne mistrzostwa ligowe pod wodzą Jeana Tigany w 1997 roku i pod wodzą Claude’a Puela w 2000 roku. 

Współczesne wzloty i upadki AS Monaco

Drużyna, prowadzona przez byłego kapitana reprezentacji Francji Didiera Deschampsa, w skład której wchodzą giganci piłki nożnej, tacy jak Fernando Morientes, Ludovic Giuly, Jérôme Rothen i Dado Pršo, zajęła trzecie miejsce w Ligue 1 i świetnie poradziła sobie w finale Ligi Mistrzów UEFA, pokonując Real Madryt i Chelsea po drodze. Jednak pomimo sukcesów na boisku, sezon 2003-2004 był jednym z najtrudniejszych finansowych lat w historii klubu. Z zadłużeniem w wysokości 53 mln euro klub walczył o utrzymanie najlepszych zawodników, a Monako szukało nowych inwestorów. W ciągu 12 miesięcy Deschamps odszedł jako trener.

AS Monaco zakończyło sezon 2010-2011 na 18. miejscu. Nie było środków na wzmocnienie składu, bardzo młoda drużyna przechodziła długą serię porażek ze zmianami trenerów. W grudniu 2011 r. AS Monaco spadło się na dno Ligue 2. Ale kiedy już gorzej nie mogło być, klub zaczął powoli się podnosić.

W grudniu 2011 roku 66,67% klubu zostało sprzedane rosyjskiemu miliarderowi i mieszkańcowi Monaco Dmitrijowi Rybołowlewowi. Nowa dynamika zapoczątkowała kolejną falę sukcesów — powrót do Ligue 1 z trenerem Claudio Ranierim, którego piłka nożna zorientowana na ofensywę pozwoliła klubowi strzelić 64 gole w sezonie 2012–2013. Gdy klub przegrał tylko cztery razy, AS Monaco zakończyło sezon jako mistrzowie, zdobywając awans z powrotem do Ligue 1.

AS Monaco stało się jednym z największych kupujących zawodników w europejskiej piłce latem 2013 roku. Dzięki inwestycjom Rybolovleva wydali ponad 150 milionów euro na graczy, w tym Radamela Falcao, Jamesa Rodrígueza i João Moutinho.

Ranieri został zastąpiony przez Leonardo Jardima, który dołączył do Monako w 2014 roku, a wraz z Jardim klubowi udało się zdobyć ósme mistrzostwo Ligue 1 w sezonie 2016-2017. Tytuł zapewnił sobie 17 maja 2017 roku pokonując Saint-Étienne 2:0. Radamel Falcao i Kylian Mbappé zdobyli odpowiednio 30 i 26 bramek, aby zapewnić AS Monaco swój pierwszy tytuł Ligue 1 od 17 lat.

Sezon 2016-2017 upłynął również pod znakiem półfinału Ligi Mistrzów z Juventusem. Wcześniej Monako zdominowało Tottenham, Manchester City i Borussię Dortmund, potwierdzając tym samym swoją reputację w pokonaniu wielkich drużyn kontynentu.

Wszystko to przy jednoczesnym przyciągnięciu do czerwono-białej koszuli, dzięki niesłabnącemu wsparciu Dmitrija Rybolovleva, takich gwiazd jak Falcao, Berbatov, Moutinho, Carvalho, Abidal, Ben Yedder czy Fabregas. 

AS Monaco od dawna wie, jak łączyć doświadczenie i utalentowaną młodość. Pionier w treningu od lat 70., klub uczynił z rozwoju młodych piłkarzy znak firmowy i jest jednym z najlepszych dostawców międzynarodowych piłkarzy.

Historia odnotowuje, że w AS Monaco trenowało 5 francuskich mistrzów świata (Henry, Trezeguet, Petit, Thuram i Mbappé) lub że 4 piłkarzy trenujących w klubie strzeliło ostatniego gola przypieczętowując 4 wielkie sukcesy francuskiej drużyny narodowej w rozgrywkach międzynarodowych (Bellone na Euro 1984, Petit na Mistrzostwach Świata 1998, Trezeguet na Euro 2000 i Mbappé na Mistrzostwach Świata 2018).